Beste gepassioneerden in dans,
Dansen in coronatijden, het is me wat. Want hoeveel dansen bestaan er waarvoor je elkaar niet hoeft aan te raken? Of met gemak anderhalve meter afstand kunt houden? Dansen is veelal ook samen dansen. En solo’s mogen er ook wel zijn, maar dan graag gemaakt voor een hele bende toeschouwers. Laat dat in deze tijden juist allemaal erg precair zijn. Contact, afstand, grote groepen mensen, publiek,… COVID-19 maakt het onze danssector om heel wat redenen niet gemakkelijk. Wat nu? Een vraag die we ons met zijn allen al sinds half maart stellen, en die al ettelijke keren op verschillende manieren is beantwoord.
Een dikke proficiat voor jullie dansspecialisten, die elke keer opnieuw manieren zochten én vonden om te kunnen blijven dansen! Dankzij jullie creativiteit en vindingrijkheid slaagden jullie erin om Vlaanderen dansend te houden. Dat verdient een pluim. Veel pluimen!
Maar het probleem is nog niet opgelost. Niet alleen voortschrijdend inzicht vanuit de wetenschappelijke wereld geeft ons telkens andere inzichten. Ook de overheid, en de verschillende kabinetten cultuur, sport, onderwijs of jeugd, reiken ons uiteenlopende antwoorden aan en leggen elk andere richtlijnen op.
Laat daar net het schoentje knellen. De sleutelbegrippen zijn gekend: 1,5m afstand, densiteit (aantal deelnemers), fysiek contact.
Bij sportfederaties geldt in code geel de densiteitregel van 10m²per danser, moet 1,5m afstand binnen een groep niet gegarandeerd worden en mag dus fysiek contact voor zover het noodzakelijk is voor het beoefenen van de sport, en voor zover je er nu ook weer geen knuffelsessie van maakt (sic). Nauw fysiek contact kan met vaste partner per activiteit.
In het basisprotocol cultuur lezen we in code geel dat 10m² aangewezen (niet meer verplicht!) is bij bewegende activiteiten, en dat 1,5m afstand de norm blijft. Fysiek contact kan binnen eenzelfde groep voor zover het sporadisch blijft. Nauw fysiek contact kan enkel met vaste partner die deel uitmaakt van je sociale bubbel.
Bij deeltijds kunstonderwijs mag er in code geel dan weer gedanst worden voor zover 1,5m afstand gegarandeerd is. Geen sporadisch, noch nauw fysiek contact mogelijk hier, maar ook geen opgelegde densiteitsregels.
Zucht.
Oh ja? Moeten we hierom wel zuchten? We krijgen geen eenduidigheid, zoveel is duidelijk. Maar we krijgen ook niet echt tegenstrijdigheden. Iedereen weet intussen wel dat we in deze virussencrisis rekening moeten houden met luchtpartikels. Hoe minder mensen in een ruimte, hoe minder luchtpartikels. Dus hoe lager het risico. En ook: hoe meer afstand van elkaar, hoe lager het risico.
Elk van ons danst in een eigen, specifieke context: in een ruimte, gedeeld of niet, groot of niet, met veel ramen of niet, … Elk van ons heeft ook eigen specifieke noden gerelateerd aan dansvormen: linedance of contactimprovisatie, in groep of als duo, … En iedereen van ons wil samen dansen, én veilig dansen, én gezond blijven én zorg dragen voor elkaar.
Waarom maken we het onszelf dan niet gemakkelijk? Waarom zouden we ons gezond verstand niet gebruiken en de situatie naar onze hand zetten, zolang het maar veilig is? Vinden jij en je groep het belangrijk om te dansen met veelvuldig fysiek contact, hou dan rekening met min 10m² per danser. Lukt het niet om 10m² per danser te rekenen, dans dan op 1,5m afstand van elkaar, …
Denk na in groep, zoek inspiratie bij elkaar en bij de hele danssector, help elkaar om te kunnen blijven bewegen. Intussen blijft Danspunt ijveren, elke dag opnieuw, voor duidelijke en eenduidige richtlijnen. Niet enkel voor jullie, maar ook voor alle instanties waarmee jullie moeten samenwerken. de verhuurders, de steden & gemeenten, de culturele centra, …
Dat verdomde virus is nog een tijdje in ons midden. Laat ons allemaal samen ervoor zorgen dat we in code geel kunnen blijven dansen. Veilig, veiliger, veiligst. Dans, danser danst!
Iris Raspoet
directeur Danspunt